Ik was de laatste week van 2017 geveld door een stevige virale infectie op de luchtwegen. Gelukkig hebben die dagen van miserabel gekuch, gesnuit, gehoest en rug- en spierpijn ook 1 voordeel: verplichte rust, gekluisterd aan de zetel onder een hoop dekentjes en met Netflix als enige troost.

Naast het bekijken van heel wat films (Guardians of the Galaxy is eigenlijk best leuk!), was er ook tijd voor docu’s en reisverhalen, waaronder Travels with My Father.
De Britse komiek Jack Whitehall is nooit op gap year geweest. Hij wil zijn schade inhalen en maakt een reis van 5 weken doorheen Thailand, Cambodja en Vietnam, met als reiscompagnon… zijn 77-jarige vader. Die is – oh verrassing – niet bijzonder avontuurlijk aangelegd, en reist zelfs helemaal niet graag. De ideale set-up voor enkele vis-uit-het-water-momenten en cultuurshocks.

Luchtig en snel verteerbaar

In totaal telt de serie 6 afleveringen van telkens om en bij de 30 minuten. Luchtig en snel verteerbaar dus. En zo is Travels with My Father ook opgevat. Er wordt gefocust op enkele minder bekende aspecten van de diverse bestemmingen, zoals voetbal in een drijvend dorp in Thailand, de bamboetrein in Cambodja (die ik eigenlijk ook wel eens zou willen nemen), of een winkel in Hanoi waar je papieren spullen kan kopen om dan ter ere van overleden familieleden te verbranden.
Heel even komt ook de horror van de Rode Khmer in Cambodja aan bod, en het topic over ratten die mijnen helpen lokaliseren vond ik ook interessant, maar in het algemeen blijft het allemaal erg oppervlakkig.

Mijn grootste punt van kritiek is echter dat de serie zo overduidelijk “gescript” is. Er zitten veel te weinig spontane reacties en momenten in, waardoor vader en zoon vooral in een cliché rol vervallen, en het “echte” en “doorleefde” van de reis verdwijnt.

Travels with My Father

Honger

Raad ik Travels with My Father aan? Als je al in Thailand, Cambodja of Vietnam geweest bent, is het fijn om sommige plekken terug te zien. De soms originele insteken en onderwerpen zorgen voor leuke en zelfs verrassende televisie. Maar je moet er niet speciaal een abonnement bij Netflix voor nemen (al kan je dat wel doen voor Stranger Things, en dan is deze reeks als extraatje mooi meegenomen 😉 ). De serie is leuk tijdverdrijf, prima voor een natte, koude winteravond, maar ik blijf wat op mijn honger zitten. Het had beter gekund. Of toch alvast een pak spontaner.

Heb jij de reeks gezien? Zo ja, wat vond jij ervan?

Meer reisdocumentaires op Bol.com

In dit bericht zitten affiliatelinks verwerkt. Koop je iets via die links, dan krijg ik een kleine commissie. Dit heeft geen enkele invloed op de prijs voor jou als koper, maar steunt mij wat bij het onderhoud van de site :-). Dank je wel!