Skellig Michael, het grootste van de eilandjes, kan je enkel per boot bezoeken. Ik deed een poging… nog voor er sprake was van Luke Skywalker![/vc_column_text][vc_column_text]
Korte geschiedenis van Skellig Michael
Vanaf de 6e eeuw werd Skellig Michael, het grootste (al is dat relatief) van de twee eilandjes, bewoond door 12-15 monniken die er in complete afzondering woonden, volledig overgeleverd aan de grillen van wind en oceaan. Ze konden overleven door eieren, veren en vlees van zeehond te ruilen voor graan, gereedschap en dierenhuiden. Deze dierenhuiden hadden ze nodig voor het minutieuze kopieerwerk van Bijbelse manuscripten.
De site werd minstens 3 keer geplunderd door de Vikingen.
Uiteindelijk werd het klooster op Skellig Island rond de 13de eeuw verlaten. De monniken traden tot tot de Augustijnen en vestigden zich in het klooster van Ballinskelligs. Tot de 18de eeuw bleven er wel bedevaarten naar Skellig gaan.
De site is niet het enige kloostereiland voor de kust van Ierland, maar het is wel het best bewaarde. 650 (!!) oneven, gladde uit rots en steen gekapte treden leiden 230 meter hoog naar de overblijfselen van een klooster met rudimentaire, stenen beehive-hutten.

Skellig Michael bezoeken: mini-handleiding
Skellig Michael is een stukje authentiek, uniek en wild Ierland. Er zijn geen toeristische voorzieningen, en je drinkt best niet te veel op voorhand, want als je moet gaan, is het ophouden tot je weer op het vasteland bent.
Ook zijn er geen relingen. Zo staat er in een brochure dat het geen schande is om op je achterwerk langs de treden naar beneden te schuiven. Het pad is steil, en de oceaan kolkend en woest. Better safe than sorry.

De natuur heeft altijd het laatste woord
Waarom al deze uitleg? Ik ging Skellig Michael tijdens mijn rondreis van Ierland in augustus 2014 bezoeken. Ik keek er met zeer gemengde gevoelens naar uit. Ik ben een bangerik – iets waar ik niet speciaal trots op ben – maar soms moet een mens grenzen verleggen, zelfs als dat betekent dat je misschien de dood in de ogen kijkt (naast bangerik ben ik duidelijk ook een drama queen!).
Maar bon, terug naar het verhaal. Skellig Michael is enkel per boot te bereiken. Je moet op voorhand je plaatsje reserveren, want de de vraag is veel groter dan het aanbod.
Voor we naar Portmagee vertrekken, de plek waar onze boot zal vertrekken en zo’n 81 km van het hotel waar we overnachten, bel ik nog even naar de rederij. “Er is wel wat wind, maar de trip gaat door,” wordt me verzekerd.
We springen de auto in en komen zo’n twee uur later aan (de Ierse wegen zijn niet van de snelste). De wind trekt en kreunt, en het wordt moeilijker om mijn zenuwen onder controle te houden. Aan het vertrekpunt staan enkele mensen, maar er is geen boot te bespeuren. Een man komt naar me toe. “I’m really sorry, we can’t risk it.” De wind is te veel in kracht toegenomen; de trip is geannuleerd.
Heel eerlijk? Mijn eerste gevoel is opluchting dat ik met zo’n weer de open zee niet op moet en ver weg kan blijven van verraderlijke trappen en koude, woelige oceaan.
Dan volgt natuurlijk spijt. Het zou sowieso een onvergetelijke ervaring geweest zijn, met een geweldig verhaal achteraf. En is het dat niet waar ik vooral naar op zoek ben?
We kunnen vanaf de kust nog net een foto nemen van de Skellig-eilandjes, voor ze door mist en regen langzaam verdwijnen, en voor mij althans nog even een mysterie blijven.
Skellig en Luke Skywalker
Skellig Michael is anno 2018 hipper dan ooit, en dat allemaal dankzij (of door?) de nieuwste Star Wars-trilogie. Waar we in Episode VII van de Skywalker-saga, The Force Awakens, samen met Rey ontdekten dat Luke Skywalker zich schuilhield op Skellig Michael (pardon, Ahch-To in de filmreeks), komt het eiland veel meer aan bod in Episode VIII – The Last Jedi. Het werd voor veiligheidsredenen, en hopelijk ook uit respect voor dit bijzondere erfgoed, grotendeels nagebouwd in een filmstudio.
Het resultaat is een mini-Lord of the Rings-effect. Nu wil ineens iedereen naar Skellig Michael, iets waar de toeristische dienst van Ierland ook wel dankbaar gebruik van maak (hoe zou je zelf zijn?).
En nu heb ik natuurlijk nog meer spijt dat ik er niet geraakt ben! Ik keer deze zomer terug naar Ierland, maar Skellig zal er niet bij zijn – ik hang als reisleider af van het programma van de tour operator. In ieder geval zet ik er zeker ooit eens voet aan wal![/vc_column_text][vc_column_text]
Hoe geraak je in Skellig Michael, en andere reisinfo
- Skellig Michael is enkel per boot te bereiken. Een bezoek aan de site zelf is gratis. Je betaalt enkel voor de boottocht. Je kan hier of hier een boottocht boeken. Wil je op het eiland zelf, en niet enkel er rond varen, let er dan op dat je een LANDING tour boekt. Opgelet: bepaalde periodes van het jaar (februari, maart, april) is het niet mogelijk om op Skellig Michael aan te meren. Check goed op voorhand bij de rederij naar de mogelijkheden.
- Boek minstens een week op voorhand je trip.
- Zoals ook wij hebben mogen ondervinden, kan je trip op het laatste moment afgelast worden. Bij te onzeker weer wordt er niet uitgevaren.
Meer info over Skellig en Ierland
[/vc_column_text][vc_row_inner][vc_column_inner width=”1/3″][vc_column_text]
Wauw.. Wat een foto’s! Grappig dat dit te linken is aan Star Wars 🙂
The Force zit overal… 😉
Haha ik moest wel lachen om je dramaqueen en angst in combinatie: ik had het kunnen schrijven. Vind dit soort dingen ook eigenlijk verschrikkelijk maar volgens mij is een bezoekje aan het eiland de stress wel waard. Prachtig! Nog een reden om eens naar Ierland te gaan.
Het zijn vaak net die dingen waar je zo dramaqueen en angstig voor bent die achteraf net extra de moeite zijn :-)… En ja, zeker nog een extra reden om naar Ierland te gaan 🙂
Wat klinkt dat mooi daar zeg. Het spreekt me heel erg aan. Ik zou hier echt wel eens naar toe willen.
wauw wat een prachtige fotos ook ! Lijkt me zo bijzonder om heen te gaan!
Prachtige foto’s – dat lijkt best wel een bijzondere bestemming 🙂
wat een mooie foto’s! Ik zou hier nu heen willen 🙂
Het weer houdt me een beetje tegen maar de natuur lijkt me wel waanzinnig mooi!
Het weer, daar kan ik helaas weinig tegen inbrengen 😉
Het is er zo bijzonder. Absoluut een aanrader!